Po operacji

Jestem juz w domu, trzeci dzien, leze wiekszosc czasu i staram sie nie ruszac stopa. Pierwsze dwa dni wymiotowalam po narkozie. Nie moglam nic jesc, co moze bylo pozytywne, bo nie biegalam do kibla. Teraz mam rozwolnienie, jestem glodna i nie wiem co ze soba zrobic. Jim sie mna opiekuje jak moze, ale musze ciagle skomlec o herbate, jedzenie czy inna pomoc bo jest zajety swoimi sprawami. A ja myslalam, ze przyjechal zeby sie mna opiekowac. W szpitalu po operacji, tez za bardzo sie nie opiekuja. Przez caly dzien podala mi siostra dwa razy kubeczek plastikowy wody. Lekarz, ktory mnie operowal przyszedl i mi mowil zebym duzo pila wody....ha, ha.
W ogole to jest horor byc zaleznym od innych. Mikolaj i Lesiu jak przychodza to gotuja, tzn Lesiu gotuje, inaczje bym umarla z glodu. Nie mozna chorowac ani byc zaleznym od nikogo bo to dramat. Kosmos jest cudowny dla mnie.....alleluja......