Wczesne wstawanie i Helena Grossowna

Wstałam dzisiaj nienormalnie wcześnie, przed 9 rano. Za oknem piękna pogoda, wybiegłam do ogrodu, trawa pokryta szronem, tam gdzie padają promienie słońca wszystko aż błyszczy radością, śnieżyczki przebiśniegi kwitną i otwierają się do światła, a wszystko to jest zamknięte w szaleństwie kakofonicznego chóru ptasiego. A tutaj świadectwo, że nie kłamię (jeśli chodzi o hałas ptasi trzeba użyć własnej wyobraźni).




Wczoraj rozmawiałam z Michałem, był w Warszawie i wpadł do Syreny. Powiedział, że przykro mu, że nigdzie nie ma zdjęcia jego mamy pomiędzy tymi tysiącami zdjęć aktorów występujących w teatrze Syrena, a teraz wiszących na ścianach. Nie ma nawet wzmianki na jej temat we wspomnieniach, które się ukazują. Powiedział mi też, że w almanachu aktorów polskich (zmarłych) jej osoba też nie istnieje.
Czyżby Helena Grossówna była fantomem? Gdyby urodziła się w USA byłaby szanowaną i wspominaną gwiazdą kina przedwojennego. Zagrała w paru najlepszych komediach polskich kina przedwojennego (takich w stylu hollywoodzkim). Była piękną i utalentowaną kobietą, wspaniałym człowiekiem, walczyła w Powstaniu Warszawskim, była bardzo dzielna, opiekuńcza, kochana przez ludzi, którzy ją znali. Zastanawiam się komu tak podpadła i co zrobiła złego, że tak się ktoś stara wymazać ją z pamięci historii filmu polskiego. Zastanawiam się, co ona o tym wszystkim myśli w miejscu, w którym teraz jest. Helenko, czekam na reakcję.
P.S. Tylko Toruń i Krzysiu Trojanowski dzielnie walczą za Helenkę. Dzięki wielkie.